.......//.......//........//..........
เวลาที่ตกอยู่ในห้วงอารมณ์ของความทุกช์เศร้า สิ่งที่คนเราต้องการมากที่สุดก็คงเป็น " กำลังใจ ".... โดยเฉพาะกำลังใจจากคนที่เรารัก..
และอันที่จริง ... กำลังใจไม่ได้สำคัญกับเราเฉพาะในเวลาที่ความโศกเศร้าเข้ามาเยือนเท่านั้น แต่สำคัญและจำเป็นทั้งในเวลาที่เหน็ดเหนื่อย ท้อแท้...ยามที่หัวใจหดหู่ และความรู้สึกภายในสั่นคลอนอ่อนไหว ชีวิตเหมือนไร้หลักให้พักพิง...
ฉันว่า... " กำลังใจ " นับเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างหนึ่งสำหรับมนุษย์เราในการมีชีวิตอยู่.
วันนี้...หัวใจฉันกำลังอ่อนแอ ท้อแท้และเหน็ดเหนื่อยกับปัญหามากมายที่ถาถมเข้ามาภายในเวลาชั่วพริบตา.
ฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่มักใช้ " น้ำตา " เป็นตัวช่วยระบายความอัดอั้นและทุกข์เศร้า.
บางทีน้ำตาก็ไม่ได้หมายถึงความอ่อนแอ หรือตัวแปรที่จะทำให้เราได้อย่างที่ต้องการเท่านั้น แต่มันคือการเยียวยาตัวเองอย่างหนึ่ง เป็นวิธีรับมือและจัดการกับอารมณ์และความรู้สึกภายใน ที่บางที่...คุณก็ไม่มีวันเข้าใจและนึกออก.
ไม่รู้ว่าใครเป็นคนสอนให้เชื่อกันว่าผู้ชายต้องไม่ร้องไห้ เพราะนั่นจะหมายถึงความอ่อนแอ...
ซึ้งอันที่จริง...หากผู้ชายจะยอมอ่อนแอบ้างเพื่อเรียนรู้บางอย่าง ก็อาจจะทำให้เข้าใจผู้หญิงได้มากขึ้น.
ความทุกข์เศร้าบางอย่าง กี่คำปลอบโยนก็ไม่อาจช่วยให้หาย และบางครั้ง ฉันเอง...ก็ไม่ได้ต้องการคำปลอบโยนหรือคำปรึกษาใดๆ ขอเพียงแค่เข้าใจและปล่อยให้ฉันได้ซึมซับความรู้สึกที่ว่ายังมีคุณอยู่ข้างๆเสมอ...ตรงที่ที่สามารถมองเห็นและรู้สึกได้...
ไม่จำเป็นต้องมีคำปลอบโยนใดๆให้ครึกโครม.. เพียงแค่บ่งบอกให้รับรู้ว่า.. พร้อมจะอยู่เคียงข้างกัน...เท่านั้นก็พอ
อยากให้คุณรู้ว่ามันมีค่า และความหมายมากมายสำหรับฉัน...
ไม่ได้ต้องการจะบังคับให้คุณต้องพูด หรือแสดงออกอะไรในสิ่งที่คุณไม่ชอบและไม่ใช่ตัวตนของคุณ...
ก็แค่แอบหวังเล็กๆ...ว่าสักวันหนึ่ง คำพูดที่ฉันรอคอยอยากจะได้ยิน คงหลุดออกมาจากความรู้สึกส่วนลึกของคุณบ้าง..เท่านั้นเอง
วันนี้หัวใจกำลังอ่อนแอ... ไม่เคยทรมานกับความรู้สึกกลัว และโดดเดี่ยวมากเท่าครั้งนี้เลย... ก็ได้แต่หวังว่าสักวันความรู้สึกเหล่านี้ จะหายไปจากใจฉันตลอดกาล.
ป.ล. ฉันรักคุณ
และอันที่จริง ... กำลังใจไม่ได้สำคัญกับเราเฉพาะในเวลาที่ความโศกเศร้าเข้ามาเยือนเท่านั้น แต่สำคัญและจำเป็นทั้งในเวลาที่เหน็ดเหนื่อย ท้อแท้...ยามที่หัวใจหดหู่ และความรู้สึกภายในสั่นคลอนอ่อนไหว ชีวิตเหมือนไร้หลักให้พักพิง...
ฉันว่า... " กำลังใจ " นับเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างหนึ่งสำหรับมนุษย์เราในการมีชีวิตอยู่.
วันนี้...หัวใจฉันกำลังอ่อนแอ ท้อแท้และเหน็ดเหนื่อยกับปัญหามากมายที่ถาถมเข้ามาภายในเวลาชั่วพริบตา.
ฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่มักใช้ " น้ำตา " เป็นตัวช่วยระบายความอัดอั้นและทุกข์เศร้า.
บางทีน้ำตาก็ไม่ได้หมายถึงความอ่อนแอ หรือตัวแปรที่จะทำให้เราได้อย่างที่ต้องการเท่านั้น แต่มันคือการเยียวยาตัวเองอย่างหนึ่ง เป็นวิธีรับมือและจัดการกับอารมณ์และความรู้สึกภายใน ที่บางที่...คุณก็ไม่มีวันเข้าใจและนึกออก.
ไม่รู้ว่าใครเป็นคนสอนให้เชื่อกันว่าผู้ชายต้องไม่ร้องไห้ เพราะนั่นจะหมายถึงความอ่อนแอ...
ซึ้งอันที่จริง...หากผู้ชายจะยอมอ่อนแอบ้างเพื่อเรียนรู้บางอย่าง ก็อาจจะทำให้เข้าใจผู้หญิงได้มากขึ้น.
ความทุกข์เศร้าบางอย่าง กี่คำปลอบโยนก็ไม่อาจช่วยให้หาย และบางครั้ง ฉันเอง...ก็ไม่ได้ต้องการคำปลอบโยนหรือคำปรึกษาใดๆ ขอเพียงแค่เข้าใจและปล่อยให้ฉันได้ซึมซับความรู้สึกที่ว่ายังมีคุณอยู่ข้างๆเสมอ...ตรงที่ที่สามารถมองเห็นและรู้สึกได้...
ไม่จำเป็นต้องมีคำปลอบโยนใดๆให้ครึกโครม.. เพียงแค่บ่งบอกให้รับรู้ว่า.. พร้อมจะอยู่เคียงข้างกัน...เท่านั้นก็พอ
อยากให้คุณรู้ว่ามันมีค่า และความหมายมากมายสำหรับฉัน...
ไม่ได้ต้องการจะบังคับให้คุณต้องพูด หรือแสดงออกอะไรในสิ่งที่คุณไม่ชอบและไม่ใช่ตัวตนของคุณ...
ก็แค่แอบหวังเล็กๆ...ว่าสักวันหนึ่ง คำพูดที่ฉันรอคอยอยากจะได้ยิน คงหลุดออกมาจากความรู้สึกส่วนลึกของคุณบ้าง..เท่านั้นเอง
วันนี้หัวใจกำลังอ่อนแอ... ไม่เคยทรมานกับความรู้สึกกลัว และโดดเดี่ยวมากเท่าครั้งนี้เลย... ก็ได้แต่หวังว่าสักวันความรู้สึกเหล่านี้ จะหายไปจากใจฉันตลอดกาล.
ป.ล. ฉันรักคุณ
 |
////...ฉันรักคุณ........ฉันรกคคคคคุณณณณณณณณ...//// |
